جاذبه هاي گردشگري ابيانه

روستاي ابيانه يكي از بلند ترين نقاط مسكوني ايران و از توابع بخش مركزي شهرستان نطنز در استان اصفهان است. اين روستا در 40 كيلومتري شمال غربي نطنز، در دامنهٔ كوه كركس است كه ارتفاع آن از سطح دريا 2222 متر مي باشد. روستاي ابيانه با آب و هواي معتدل، داراي موقعيت طبيعي مساعد ، معماري بومي و بناهاي تاريخي پُرتنوع است كه گردشگران زيادي را به خود جذب كرده است . روستاي ابيانه در تاريخ 30 مرداد 1354 با شمارهٔ ثبت 1089 به عنوان يكي از آثار ملي ايران به ثبت رسيده است.

انچه كه در اين مقاله ميخوانيد:

1-علت نام گذاري ابيانه
2-تاريخچه ي ابيانه
3-شرايط آب و هواي و اقليمي ابيانه
4-بيشترين دما و كمترين دما در روستاي ابيانه
5-ميزان بارندگي برف و باران در ابيانه
6-موقعيت جغرافيايي ابيانه
7-تقسيمات كشوري ابيانه
8-گويش مردم ابيانه
9-پوشش مردم ابيانه
10-غذاهاي ابيانه
11-معماري ابيانه
12-شغل مردم ابيانه
13-بهترين فصل براي مسافرت به ابيانه
14-جاذبه هاي روستاي ابيانه
15-سوغاتي هاي روستاي ابيانه

علت نام گذاري ابيانه

مردم محلي ابيانه در قديم به اين منطقه ويونا مي گفتند كه وي در زبان آن ها به معناي بيد و ويانه به معناي بيدستان است.علت نام گذاري اين روستا اين بوده كه اين روستا در سابق بيدستان بوده و در طول زمان، ويونا به اويانه و سپس به ابيانه تغيير يافته است.

تاريخچه ي ابيانه

محققان و باستان شناسان بر اين باورند كه اين روستا، حدود 1500 سال قبل به وجود آمده و يكي از مكان هاي تاريخي كشور ايران است كه شهرت جهاني پيدا كرده است. بر اساس تحقيقات باستان شناسان، عمارت هاي كهن روستاي ابيانه در دوران حكومت هاي سلجوقيان، قاجاريان، ساسانيان و صفويان طراحي و ساخته شده اند.

اداره ي سرشماري در سال 1360 تعداد خانه هاي باقي مانده در روستاي ابيانه را 500 عدد اعلام كرد كه همه ي آنها در قسمت شمال رودخانه اي زيبا به نام برزرود، ساخته شده اند.

شرايط آب و هواي و اقليمي ابيانه

روستاي ابيانه داراي آب و هوايي معتدل است واقليم دره ابيانه، تركيبي از آب و هواي مديترانه اي است.

بيشترين دما و كمترين دما در روستاي ابيانه

متوسط بيشترين دما به ماه تير و متوسط كمترين دما به ماه دي اختصاص دارد. در اين منطقه، از اواخر دي ماه به تدريج از برودت هوا كاسته مي شود ولي به محض رسيدن بهار، گرما به شدت افزايش پيدا مي كند. از اواخر تيرماه نيز به تدريج از ميزان دما كاسته مي شود؛ بدين ترتيب در هر سال دو دوره مشخص افزايش و كاهش دما مشاهده مي گردد.

ميزان بارندگي برف و باران در ابيانه

در اين منطقه اساساً بارندگي در فصل زمستان انجام مي گيرد و اغلب به صورت ريزش برف است. بر روي دامنه كوههاي مرتفع، برف تا فصل بهار نيز دوام مي آورد ولي در تابستان هيچ بارشي صورت نمي گيرد.

موقعيت جغرافيايي ابيانه

روستاي ابيانه در 40 كيلومتري شمال غرب نطنز، و 20 كيلومتري غرب جاده آسفالته نطنز و كاشان و 80 كيلومتري جنوب غرب كاشان قرار دارد. رودخانه برز رود از جنوب آبادي مي گذرد. منطقه اي كه دره ابيانه در مركز آن قرار دارد حوضه آبريز را در بر مي گيرد كه بين′27،30 درجه الي ′37، 30 درجه عرض شمالي و ′30، 51 درجه تا ′37، 51 درجه طول شرقي واقع شده است.

تقسيمات كشوري ابيانه

از نظر تقسيمات كشوري، ابيانه دهي از دهستان برز رود، بخش حومه، شهرستان نطنز، استان اصفهان است، كه در طول جغرافيايي ′36 ،33 درجه، با ارتفاع 2220 متر از سطح دريا قرار دارد. در 20 كيلومتري جاده آسفالته كاشان به نطنز، جاده اي فرعي به طرف غرب كشيده شده است، كه اين جاده فرعي در مسير دره ابيانه به طرف غرب است. در اين مسير ابتدا بايد از روستاهاي هنجن، يارند، كمجان، برز و طره گذشت و در انتهاي دره، در بي بست به روستاي ابيانه رسيد.ابيانه به موازات خط الرأس كوه قلعه در شيب نسبتاً تندي قرار گرفته است، جعت خط الرأس ها ، با جهت دره موازي است و در نهايت بر مسير كاشان و نطنز عمود مي شود.

در روبروي همين كوه در دامنه كوه دو ميليون، قلعه پله هامانه قرار دارد و بين اين دو، سطحي نسبتاً هموار شامل منطقه پبا ، رودخانه خشك، باغزارها ومحله مسكوني يوسمان قرار گرفته است. در حد واسط قله هاي مرتفع و كوه هاي سر به فلك كشيده، دره ابيانه قرار دارد كه در اين دره روستاهاي ابيانه، طره، برز، كمجان و هنجن جاي گرفته اند.روستاي ابيانه در دامنه شاخه هايي از كوه كركس، از رشته كوه هاي مركزي ايران قرار گرفته است. از نظر شكل و ساختمان، دره ابيانه منطقه اي چين خورده با رشته كوه هاي متعدد است، كه عموماً از جنوب غرب به شمال غرب كشيده شده. ابيانه روستايي كوهستاني و ييلاقي است كه چهار جهت آن را كو ه ها فرا گرفته اند.

گويش مردم ابيانه

مردم ابيانه به زبان فارسي با لهجه خاص ابيانه ‏اي صحبت مي كنند كه با لهجه‏ هاي ديگرمناطق تفاوت اساسي دارد. مردمان اين ديار از لباس سنتي استفاده مي كنند و در حفظ آن تاكيد و تعصب از خود نشان مي ‏دهند.

پوشش مردم ابيانه

زنان ابيانه از پارچه هاي گلدار و رنگارنگ براي خود پيراهن بلندي مي دوزند و استفاده مي كنند ، همچنين زنان اين روستا چارقدهاي سفيد رنگي دارند و مردان نيز از شلوار گشاد و درازي از پارچه سياه استفاده مي كنند.وقتي كه به اين شهر سفر كرديد ميتوانيد لباس هاي جذاب اونها را بپوشيد و عكس بگيريد.

غذاهاي ابيانه

ابيانه اي ها زبان به خصوصي دارند پس نام غذاهايشان علاوه بر متفاوت بودن، كمي عجيب است.غذاهاي مردم ابيانه،به علت متفاوت بودن زبانشان نام هاي عجيبي دارند . غذاهاي اين مردم برگرفته از كوير و حاشيه كوير ايران هستند كه سالم، طبيعي، ساده و بسيار خوش طعم هستند.غذاي رسمي مردم ابيانه، گِپا نام دارد كه از ذرت خرد شده و موادي ديگر تهيه مي شود.

غذاي ديگر مردم ابيانه قرمه است كه به زبان ابيانه اي به آن قليه مي گويند وعمدتا با گوشت گوسفند قرباني پخته مي شود .كارواني نيز غذاي ديگر مردم ابيانه است كه شبيه كله جوش است كه با كشك ساييده، نعناع و پياز داغ مي پزند.

معماري ابيانه

معماري خانه هاي ابيانه خانه هاي روستاي ابيانه مربوط به سه دوره سلجوقيه، صفويه و قاجاريه مي باشند و بيشتر خانه ها صورت پلكاني روي هم قرار دارند و به شكل مكعب با درب و پنجره مشبك چوبي ساخته شده اند .

ساختمان هاي كهن روستا در شيب دامنه كوه با پوششي از خاك سرخ رنگ ديده مي شوند كه هر چه اين خاك سرخ، باران بخورد محكم تر مي شود.

ابيانه روستايي چند طبقه است كه تمامي خانه هاي روستا بر روي دامنه پر شيبي در شمال رودخانه برزرود بنا شده ، به صورتي كه پشت بام خانه هاي پايين دست، حياط خانه هاي بالا دست را به وجود آورد است و هيچ ديواري هم آن ها را محصور نمي سازد. خانه غلام نادر شاه و خانه نايب حسين كاشاني از خانه هاي قديمي ابيانه هستند.

شغل مردم ابيانه

شغل بيشتر مردم ابيانه دامداري، باغداري و كشاورزي است كه به سبك هاي قديمي مديريت مي شود. آب مورد نياز براي زمين هاي كشاورزي و باغ ها در روستاي ابيانه از طريق هفت قنات تأمين مي شود.

محصولات كشاورزي ابيانه سيب زميني، گندم، جو و ميوه هايي از قبيل زردآلو، گلابي، سيب و گردو است.

يكي ديگر از شغل هاي مردم ابيانه قالي بافي است كه با استقبال فراوان مردم اين روستا حدود 30 كارگاه مخصوص بافتن قالي طراحي و ساخته شده است.

در سال هاي دورنيز ، بافتن گيوه در ميان زنان اين دهكده رواج داشته و از اين طريق، درآمد كسب ميكرده اند، ولي با گذر زمان اين هنر از بين رفته است.

بهترين فصل براي مسافرت به ابيانه

بهار و تابستان بهترين فصل براي مسافرت به ابيانه است ، البته روستاي ابيانه پاييز و زمستان زيبايي دارد ودر اين فصول مخاطبان خاص خود را دارد .اگر خواهان آمدن به روستاي زيباي ابيانه هستيد مي توانيد از تورهاي فصلي هتل ابيانه استفاده نماييد . روستاي ابيانه در ايام نوروز، تاسوعا و عاشورا، نيز بازديدكنندگان زيادي دارد.

براي ادامه ي مطلب كليك كنيد.